Gisteravond zat ik niet op de bank met mijn hond Zoë aan mijn voeten (zoals meestal), maar op een houten stoeltje in een kantine, tussen andere hondenliefhebbers. Waarom? Omdat ik wilde leren hoe ik haar beter kan begrijpen. Niet door nóg meer commando’s te oefenen, maar door te ontdekken wat ze voelt en hoe ik daar op kan inspelen.
Ik volgde een lezing over emoties bij honden. En ja, dat klinkt misschien alsof Hollywood zich ermee heeft bemoeid – maar het was allesbehalve zweverig. Het was interessant, grappig en – eerlijk is eerlijk – af en toe ook best confronterend.
Honden met gevoelens? Echt waar!
Dat honden blij kunnen zijn, weten we allemaal. Zeker als ze bij thuiskomst stuiteren alsof je een wereldreis achter de rug hebt, in plaats van vijf minuten boodschappen doen. Maar wist je dat honden ook emoties ervaren zoals frustratie, angst, verlangen, zorgzaamheid en zelfs verdriet?
Volgens de spreker, een ervaren gedragstherapeut, is het cruciaal dat we deze emoties herkennen én serieus nemen. Achter bijna elk gedrag van je hond zit een gevoel. Als je dat eenmaal ziet, verandert je hele blik op je hond.
🧭 Zo herken je enkele emoties bij je hond
Elke hond laat emoties op z’n eigen manier zien. Toch zijn er signalen waar je op kunt letten:
✅ Frustratie:
-
Springen, blaffen of happen in de lijn
-
Onrust
-
Doordringend naar iets staren
- Stressignalen
✅ Angst of onzekerheid:
-
Staart tussen de poten
-
Trillen, bevriezen of willen vluchten
-
Oren plat, wegkijken, lippen likken
✅ Blijdschap en opwinding:
-
Springen of ‘gek doen’ bij thuiskomst
-
Kwispelen met het hele lijf
-
Spelen aanbieden of vrolijk janken
🔎 Let op de context. Een kwispelende hond is niet altijd blij. Kijk naar het hele plaatje: houding, ogen, beweging én situatie.
✅ Zorgzaamheid:
-
Kijkt je met "zachte" ogen aan
-
Likken
-
Gaat tussen jou en iets spannends instaan
-
Blijft dicht bij een ander die kwetsbaar is
✅ Verlangen:
-
Snuffelen, graven, ander onderzoekend gedrag
-
Drukt zijn neus tegen een speeltje of riem
-
Kijkt je aan met een vragende blik
-
Probeert je aandacht te trekken door te blaffen
✅ Rouw of gemis:
-
Minder eetlust of weinig energie
-
Zoekt naar een dierbare die er niet meer is
-
Ligt op plekken waar die ander altijd lag
-
Verliest interesse in spel of wandelingen
Wat ik leerde over hondengedrag. En wat me raakte.
Een hond kijkt door een emotionele bril
Hoe een hond zich voelt, bepaalt hoe hij zich gedraagt. Als begeleider heb jij invloed op dat gevoel. Dat is een grote verantwoordelijkheid én een kans om écht verschil te maken.
Frustratie is vaak een gemiste boodschap
Zoë zat laatst voor de achterdeur. Ze wilde naar buiten, maar ik merkte het niet. Ze gaf vervolgens een blaf en ik negeerde haar, want blaffen belonen? Liever niet.
Maar... ze probeerde me iets te vertellen, namelijk "ik wil graag naar buiten"
Pas tijdens de lezing besefte ik het echt: ze communiceerde met mij, ik luisterde alleen niet.
Als je je hond écht wilt begrijpen, moet je niet alleen kijken, maar ook luisteren. Dáár begint verbinding.
Angst is een emotie, geen aanstellerij
Een hond kiest zijn gevoel niet. Angst is niet “lastig” of “overdreven”, nee het is écht. En jouw steun kan het verschil maken.
Net zoals je een kind geruststelt dat bang is voor monsters onder het bed, kun jij ook voor je hond een veilige haven zijn.
Steun je hond dus als hij je opzoekt. Maar merk je dat hij het zelf aankan? Respecteer dan ook zijn ruimte en zelfstandigheid. Vertrouwen betekent soms ook: even loslaten.
Blijdschap is geen probleemgedrag
Een stuiterende hond bij thuiskomst? Dat is geen ongewenst gedrag – dat is pure emotie. Blijdschap.
Maar wat zeg je eigenlijk tegen je hond als je hem negeert, of meteen een “zit” vraagt? Vertaal het naar jezelf en je partner: stel je voor dat je enthousiast thuiskomt omdat je iets geweldigs hebt meegemaakt e je wilt het hm of haar vertellen en je partner zegt tegen jou: "zit" "goed zo, hier heb je een koekje". Of nog erger, je partner draait zijn rug naar je toe.
Ai. Eyeopener.
Toen ik thuiskwam na de lezing, deed ik het anders. Toen Zoë me enthousiast kwam begroeten, ging ik bij haar op de grond zitten en kriebelde Zoë op haar favoriete plekje. Gewoon:
“Ja mop, ik heb jou ook gemist.”
Emoties die letterlijk binnenkwamen
Tijdens de lezing zagen we filmpjes van honden die verdrietig waren om verlies, gefrustreerd raakten van de hik (!), of dolgelukkig waren omdat ze mochten graven.
En daar zat ik dan. Gediplomeerd kynologisch instructeur, oftewel ‘juf van de hondenschool’, met een brok in mijn keel.
Want dit is waarom ik dit werk doe.
Niet om “zit” te leren. Maar om mensen te helpen hun hond écht te begrijpen. Op gevoelsniveau.
Waarom emoties de sleutel zijn tot gedrag
Emoties zijn de motor achter gedrag. Niet alleen bij mensen, maar ook bij honden. Als je begrijpt waaróm je hond iets doet, kun je veel beter en eerlijker reageren.
Straffen? Dat schaadt het vertrouwen dat je hond in jou heeft.
Begrip, veiligheid en begeleiding? Dáár ligt het echte verschil.
Dus de volgende keer dat je hond uitvalt naar die buurman met die rare hoed, denk dan niet meteen: “foei”.
Vraag jezelf af: Waarom doet hij dit? Wat vertelt mijn hond mij?
Spoiler: dit is meestal geen probleemgedrag, maar een uiting van een onderliggende emotie zoals angst, frustratie of een beschermende reactie uit zorgzaamheid.
Wat de lezing mij heeft geleerd
De lezing opende echt mijn ogen voor de emoties die Zoë voelt. Ik wist ergens wel dat ze er waren — het meelopen naar de gang als ik mijn schoenen aantrek, vervolgens het afdruipen naar haar mand als ik de boodschappentas pak in plaats van haar riem. Of de frustratie die ze laat zien als we bij bepaalde honden in de buurt komen — maar nu besef ik pas echt dat ik er iets mee moet doen.
Tot slot: meer liefde, minder verwachten
Goede hondentraining draait niet om perfect uitgevoerde commando’s. Het draait om verbinding, communicatie en vertrouwen.
Hoe beter jij je hond begrijpt, hoe fijner jullie band samen wordt.
En daar doen we het voor. Toch?